OMO-Fonds in de praktijk, een collega aan het woord Met 23 eurocent per maand kun je jezelf en je collega’s van OMO te hulp schieten als de financiële nood (te) hoog is geworden. Een mooi initiatief, maar hoe werkt dat in de praktijk?  Tussen wal en schip Een aantal jaren geleden kwam ik in financieel zwaar weer terecht. Vanwege mijn scheiding moest ik mijn huis uit. Door de financiële crisis werd het huis in eerste instantie niet, en later met een restschuld verkocht. Deze restschuld moest door mijn ex-partner en mij worden afgelost. De last drukte zo zwaar dat we die niet konden dragen. Bij gesprekken hierover met de bank werd er gezegd dat we de overeenkomst die we hadden moesten nakomen. Je voelt je als individu machteloos. Instanties waar ik vervolgens aanklopte, konden me niet helpen. Je komt echt tussen wal en schip terecht. Aan de ene kant is je salaris te hoog voor bijvoorbeeld een subsidie of tegemoetkoming in de kosten, aan de andere kant zijn je lasten veel te zwaar en kom je dus elke maand geld tekort. Er was geen vangnet en ik had ook geen familie die me kon helpen. Ik zag geen andere uitweg en heb een doorlopend krediet afgesloten om de maandelijkse restschuld te kunnen betalen. Zo vulde ik het ene gat met het andere en ondertussen verkocht ik alles van waarde wat ik had om rond te kunnen komen. Alleen de leuke verhalen Niemand in mijn werkomgeving had door dat ik in deze situatie zat. Als ik een keer een meevaller had bij de verkoop van mijn spullen dan deed ik daar wat leuks van. Dít waren de verhalen die collega’s te horen kregen en waar ik de nadruk op legde. Toen het me teveel werd en ik niet goed meer kon functioneren op mijn werk stuitte ik op onbegrip bij mijn collega’s. Dat was te begrijpen, ik had ze immers nooit verteld over mijn problemen. Uiteindelijk kwam ik, op aanraden van mijn rector, in contact met het OMO-fonds. Bij mijn indiensttreding is mij wel van het bestaan van dit fonds verteld maar voordat je zelf zover bent dat je contact opneemt moet je heel wat overwinnen. Financieel adviseur Bij het eerste gesprek met het OMO-fonds werd er aan me gevraagd of ik op papier wilde zetten wat er aan de hand was. Dan zou de aanvraag besproken worden en kon er een hulptraject worden gestart. Dat heb ik gedaan. Het is een enorme opluchting als je je probleem kunt delen. Samen met de financieel adviseur die ik kreeg toegewezen hebben we mijn situatie in kaart gebracht. Je voelt je sterk met de vereniging en het OMO-fonds achter je. Het zou een enorm verschil hebben gemaakt als ik eerder hulp had ingeschakeld. Deze adviseur heeft ervoor gezorgd dat ik alles financieel weer op de rit heb gekregen. Deel je ervaring Door dit verhaal te delen wil ik wat terug doen voor het OMO en het OMO-Fonds. Ik wil laten zien hoe een superwerkgever we met zijn allen hebben. Waar vind je dit? Aan collega’s die ook geholpen zijn door het OMO-fonds wil ik vragen, als je kunt, deel je ervaring met collega’s waarvan je het vermoeden hebt dat deze wel wat hulp kunnen gebruiken. Door er met elkaar over te praten help je enorm. Misschien heeft iemand al voldoende aan advies van een professional, ook daarvoor kan je terecht bij het OMO-fonds. Voor het eerst in mijn leven ben en voel ik me geheel onafhankelijk. Dit is een gevoel van vrijheid dat onbetaalbaar is.